p. 11: “Een kind moet beseffen dat je van de dood niet kan terugkomen” (De wet op euthanasie voor minderjarigen wordt tien jaar. Met de wet is België nog steeds één van de enige landen waar fysiek terminaal zieke minderjarigen deels zelf kunnen beslissen over hun levenseinde. In tien jaar tijd maakten vijf minderjarigen gebruik van deze mogelijkheid. Volgens professor palliatieve geneeskunde Wim Distelmans is er nog steeds nood aan verbetering en aan een uitbreiding van de wet. … “In de eerste plaats zou ik de discriminaties willen weggewerkt zien die ik eerder al aangaf: euthanasie voor minderjarigen moet ook mogelijk zijn bij patiënten die ondraaglijk psychisch lijden of die ongeneeslijk ziek maar nog niet terminaal zijn. Daarnaast is er ook de vraag wat je als arts kan doen voor een pasgeboren baby die geen enkele kans heeft om uit te groeien tot een volwaardig mens en ernstig fysiek lijdt? In Nederland kan men het leven van een baby in ernstige gevallen beëindigen volgens wat men de Groningenprotocollen noemt. Artsen die in zulke gevallen het leven van een baby beëindigen, geven zich vrijwillig aan bij het parket maar worden niet vervolgd. Ook bij ons zouden we kunnen nadenken over dergelijke procedures.”)
> Professor Wim Distelmans: “Dat minderjarigen terminaal moeten zijn voor euthanasie, is discriminatie”