Wie een kind verliest tijdens de zwangerschap, moet dat vaak alleen verwerken. Vanaf 2017 betaalt het Riziv rouwzorg terug door zelfstandige vroedvrouwen die zijn opgeleid door het Expertisecentrum Kinderwens Vlaanderen. Op wereldlichtjesdag herdenken (wens)ouders hun overleden kind.
‘Ik denk dat ik de meisjes niet meer voel’, zei Annelies Heylen uit Averbode drie jaar geleden tegen haar vriend. Het was zondag en de dag nadien moesten ze voor een controle naar de gynaecoloog.
‘Ik wilde niet meteen overdreven paniekerig doen’, vertelt Annelies, boekhoudster van beroep. ‘Maandag zag de gynaecoloog dat hun hartjes niet meer klopten.’
Maandagavond kwamen de weeën, dinsdag werden Ella en Marie geboren. ‘Als ze maar zouden wenen, dan zou alles een misverstand zijn. Eerst kwam Ella en het bleef muisstil. Daarna kwam Marie en was er opnieuw alleen stilte. Pas toen drong het tot me door dat ze dood waren.’
Ella en Marie stierven aan het tweelingtransfusiesyndroom (TTS). Ze werden gecremeerd. Hun ouders organiseerden een afscheidsplechtigheid met heel de familie. Dat was heel belangrijk voor ons.’
Geboorteakte
Annelies en haar vriend wilden Ella en Marie ook erkennen als hun dochters, maar dat bleek niet mogelijk.
‘Ik heb alleen een overlijdensakte. Dat maakt me zo kwaad. Voor de wet zijn ze enkel gestorven, maar nooit geboren. Als zelfs een olifant in de zoo een geboorteakte krijgt, waarom mijn meisjes dan niet?’
Vorig jaar zijn Annelies en haar vriend de ouders geworden van een dochtertje, Eloïse. ‘Het is een heerlijk kind’, vertelt haar moeder. ‘Dankzij Eloïse is het verdriet draaglijker. Toch blijf ik me iedere dag afvragen: hoe zouden haar oudere zusjes zijn geweest?’
Meer voor abonnees : Het is nog pijnlijker omdat niemand over je kinderen spreekt
> "Je moet rouwen, ook voor een ongeboren kind"
‘Wensouders bij wie het niet lukt, zitten vaak in een sociaal isolement’
Wendy Van de Weyer (35) heeft twee zoons, maar raakte ook twee kindjes kwijt door zwangerschapsverlies.
> "Een baby'tje vasthouden doet pijn"
‘Je móét ermee omgaan. Ook als man.’
Stef Janssens (31) en zijn vrouw verlangen naar een kind, maar hadden al veertien keer een miskraam.
Bron : Voor de wet zijn mijn dochters enkel gestorven, niet geboren
‘Ik denk dat ik de meisjes niet meer voel’, zei Annelies Heylen uit Averbode drie jaar geleden tegen haar vriend. Het was zondag en de dag nadien moesten ze voor een controle naar de gynaecoloog.
‘Ik wilde niet meteen overdreven paniekerig doen’, vertelt Annelies, boekhoudster van beroep. ‘Maandag zag de gynaecoloog dat hun hartjes niet meer klopten.’
Maandagavond kwamen de weeën, dinsdag werden Ella en Marie geboren. ‘Als ze maar zouden wenen, dan zou alles een misverstand zijn. Eerst kwam Ella en het bleef muisstil. Daarna kwam Marie en was er opnieuw alleen stilte. Pas toen drong het tot me door dat ze dood waren.’
Ella en Marie stierven aan het tweelingtransfusiesyndroom (TTS). Ze werden gecremeerd. Hun ouders organiseerden een afscheidsplechtigheid met heel de familie. Dat was heel belangrijk voor ons.’
Geboorteakte
Annelies en haar vriend wilden Ella en Marie ook erkennen als hun dochters, maar dat bleek niet mogelijk.
‘Ik heb alleen een overlijdensakte. Dat maakt me zo kwaad. Voor de wet zijn ze enkel gestorven, maar nooit geboren. Als zelfs een olifant in de zoo een geboorteakte krijgt, waarom mijn meisjes dan niet?’
Vorig jaar zijn Annelies en haar vriend de ouders geworden van een dochtertje, Eloïse. ‘Het is een heerlijk kind’, vertelt haar moeder. ‘Dankzij Eloïse is het verdriet draaglijker. Toch blijf ik me iedere dag afvragen: hoe zouden haar oudere zusjes zijn geweest?’
Meer voor abonnees : Het is nog pijnlijker omdat niemand over je kinderen spreekt
> "Je moet rouwen, ook voor een ongeboren kind"
‘Wensouders bij wie het niet lukt, zitten vaak in een sociaal isolement’
Wendy Van de Weyer (35) heeft twee zoons, maar raakte ook twee kindjes kwijt door zwangerschapsverlies.
> "Een baby'tje vasthouden doet pijn"
‘Je móét ermee omgaan. Ook als man.’
Stef Janssens (31) en zijn vrouw verlangen naar een kind, maar hadden al veertien keer een miskraam.
Bron : Voor de wet zijn mijn dochters enkel gestorven, niet geboren
RSS Feed